Trawnik z rolki, zwany też darnią, staje się coraz bardziej popularny. Jest to najszybszy sposób założenia trawnika, bowiem można ułożyć w przeciągu jednego dnia, a co najważniejsze układanie można przeprowadzić przez cały sezon wegetacyjny, nawet bardzo późna jesienią, bo gotowa darń jest bardziej odporna na przymrozki niż kiełkująca trawa.
Darń zakupuje się w rolkach.
Każdy pas ma zazwyczaj wymiary 50 x 200 cm i rozwija się je dosłownie jak dywan. Przy zakupie trawy z rolki musimy zwrócić uwagę na to, czy jest gęsta, bez pustych miejsc, intensywnie i jednolicie zielona. Nie może być w niej chwastów. Powinna mieć dobrze rozwinięty system korzeniowy. Korzenie powinny być białe, żółtawy kolor korzeni może być sygnałem, że trawa zaczyna usychać.
Zakorzenianie trawnika z rolki następuje w ciągu 3 -5 dni. W dobrych warunkach po tygodniu darń nie daje się oderwać. Po ułożonym trawniku można od razu bez obaw chodzić.
Gdy trawnik jest już położony konieczne jest częste podlewanie i nawożenie odpowiednim preparatem, w przeciwnym razie trawa stanie się żółta i szybko wyschnie.
Zalety trawnika z rolki:
- natychmiastowy efekt
- szybko nadaje się do użytkowania
- łatwiejsze założenie na terenach z dużym nachyleniem
- możliwość zakładania przez cały sezon wegetacyjny
Wady trawy z rolki:
- większy koszt (20-40 zł/m2)
- trawa ma uniwersalne przeznaczenie (nie nadaje się do miejsc zacienionych, suchych, intensywnie użytkowanych)
- ułożenie darni to większa praca niż wysianie nasion, chociaż taką pracę najczęściej zleca się profesjonalnym firmom
Pielęgnacja trawnika z rolki nie jest bardziej skomplikowana od tradycyjnej trawy. Samo założenie trawnika przy pomocy trawy z rolki przebiega jednak dużo łatwiej, szybciej i z efektem, który nigdy nie zawodzi. Jeśli więc zastanawiamy się, czy zdecydować się na trawnik z rolki, czy z wysiewu, to odpowiedź jest tylko jedna. Trawa z rolki to piękna, zielona murawa, którą można się cieszyć już po kilku godzinach.
Kończąc architekturę należy podjąć także decyzję, co zamierzamy zrobić z wiedzą, którą zdobyliśmy. Architekt może wykonywać różne prace w obrębie swojego zawodu.
Po pierwsze może zająć się typowo projektowaniem budynków, konstrukcji, czy przestrzeni publicznych. Dążąc do wysokiej pozycji zawodowej dobrze jest wybrać jakiś typ budowli (konstrukcji), by stać się ekspertem w projektowaniu na tym polu. Architekt projektując musi zadbać o potrzeby klientów, bezpieczeństwo i komfort użytkowania zaprojektowanej przestrzeni. Poza tym na etapie powstawania obiektu architekt musi aktywnie włączyć się w cały proces. Oznacza to czuwanie nad wykonawcami i sprawdzanie, czy projekt realizowany jest zgodnie z wytycznymi oraz harmonogramem, a także czy materiały używane przez wykonawcę projektu są odpowiednie.
Po drugie architekt może skupić się wyłącznie na kreśleniu projektów. To twórcza praca polegająca na tworzeniu planów osiedli, budynków, mostów, itd. Praca zazwyczaj wykonywana jest pod nadzorem bardziej doświadczonych osób. Wymaga ona znajomości programów komputerowych i zasad rysunku. Taka ścieżka kariery dostępna jest już po studiach inżynierskich.
Menedżer projektu to kolejna odsłona pracy architekta. Jego praca polega na nadzorowaniu fazy realizacji projektu. Taki architekt podejmuje decyzje dotyczące zmian w projekcie, zmian materiałów, harmonogramu, a czasami nawet budżetu. Aby zostać menedżerem projektu niezbędne jest długoletnie doświadczenie w branży.
Architekt krajobrazu to następna specjalizacja, którą może obrać osoba która ukończyła studia na kierunku architektura. Chociaż istnieje osobny kierunek studiów (architektura krajobrazu) nic nie stoi na przeszkodzie by „zwykły” architekt zajął się projektowaniem zewnętrznych przestrzeni takich jak: parki, boiska, aleje spacerowe. W swojej pracy architekt krajobrazu decyduje m.in. o umieszczeniu odpowiednio dobranych roślin, zastosowaniu różnych nawierzchni, oraz ustawieniu tzw. „małej architektury”.
Własne biuro architektoniczne, to także jedna z możliwości realizowania osobistej ścieżki kariery. Jednak zamin będzie można rozpocząć pracę jako samodzielny architekt, czy to we własnym biurze, czy u kogoś, należy odbyć staż w istniejącym już biurze architektonicznym oraz zdać egzamin zawodowy i stać się członkiem Izby Architektów Rzeczpospolitej Polskiej. Koszt egzaminu to obecnie 800 zł.
Najtrudniejszym etapem dostępu do zawodu architekta wydaje się obecnie być wolne miejsce na stażu lub praktyce w biurze architektonicznym. Chętnych do wykonywania zawodu jest więcej niż ofert praktyk, poza tym często są one nisko płatne lub nawet darmowe, więc przynajmniej dwa lata po studiach (tyle minimum trwa obowiązkowa praktyka) nie można za bardzo liczyć na zarobki pozwalające na samodzielne utrzymywanie się tylko z pracy architekta, choć oczywiście istnieją wyjątki.
